X

Слово тридцать седьмое. Слова назидания

Отыз Жетінші Сөз
1. Адамның адамшылығы істі бастағандығынан білінеді, қалайша бітіргендігінен емес.
2. Көңілдегі көрікті ой ауыздан шыққанда өні қашады.
3. Хикмет сөздер өзімшіл наданға айтқанда, көңіл уанғаны да болады, өшкені де болады.
4. Кісіге біліміне қарай болыстық қыл: татымсызға қылған болыстық адамды бұзады.

5. Əкесінің баласы — адамның дұспаны.
Адамның баласы — баурың.
6. Ер артық сұраса да азға разы болады.
Ез аз сұрар, артылтып берсең де разы болмас.
7. Өзің үшін еңбек қылсаң өзі үшін оттаған хайуанның бірі боласың;
адамшылықтың қарызы үшін еңбек қылсаң, Алланың сүйген құлының бірі боласың.
8. Сократқа у ішкізген, Иоанна Аркті отқа өртеген, Ғайсаны дарға асқан, Пайғамбарымызды түйенің жемтігіне көмген кім? Ол — көп, ендеше, көпте ақыл жоқ. Ебін тап та, женге сал.
9. Адам баласын замана өстіреді, кімде-кім жаман болса, замандасының бəрі виноват.
10. Мен егер закон қуаты қолымда бар кісі болсам, адам мінезін түзеп болмайды деген кісінің тілін кесер едім.
11. Дүниеде жалғыз қалган адам — адамның өлгені. Қапашылықтың бəрі соның басында. Дүниеде бар жаман да көпте, бірақ қызық та, ермек те көпте.
Бастапқыға кім шыдайды? Соңғыға кім азбайды?
12. Жамандықты кім көрмейді. Үмітін үзбек — қайратсыздық. Дүниеде еш нəрседе баян жоқ екені рас, жамандық та кайдан баяндап қалады дейсің! Қары қалың қатты қыстың артынан көгі қалың, көлі мол жақсы жаз келмеуші ме еді!
13. Ашулы адамның сөзі аз болса, ыза, қуаты артында болғаны. Егер де аузынан қара қан ағызса, домбыт мақтаншақ я қорқақ.
14. Қуанбақтық пен бақ — мастықтың үлкені, мыңнан бір кісі-ақ к…н ашпайтұғын, ақылы бойында қалады.
15. Егер ісім өнсін десең, ретін тап.
16. Биік маңсап — биік жартас.
Ерінбей еңбектеп жылан да шығады.
Екпіндеп ұшып қыран да шығады.
Жікшіл ел жетпей мақтайды,
Желөкпелер шын деп ойлайды.
17. Дүние — үлкен көл,
Заман — соққан жел,
Алдыңғы толқын — ағалар,
Артқы толқың — інілер,
Кезекпенен өлінер,
Баяғыдай көрінер.
18. Бақпен аскан патшадан,
Мимен аскан қара артық;
Сақалын сатқан кəріден
Еңбегін сатқан бала артық.
19. Тоқ тіленші — адам сайтаны,
Харакетсіз сопы — монтаны.
20. Жаман дос — көлеңке,
Басыңды күн шалса,
Қашып құтыла алмайсың;
Басыңды бұлт шалса,
Іздеп таба алмайсын.
21. Досы жоқпен сырлас,
Досы көппен сыйлас.
Қайғысыздан сақ бол,
Қайғылыға жақ бол.
22. Қайратсыз ашу — тұл,
Тұрлаусыз гашық — тұл,
Шəкіртсіз ғалым — тұл.
23. Бағың өскенше тілеуіңді ел де тілейді, өзің де тілейсің, бағың өскен соң
— өзің ғана тілейсің.

======================================

1. О достоинствах человека суди по тому, как он начал дело, а не по тому, как ему удалось завершить его.
2. Как ни прекрасна мысль, пройдя через человеческие уста, она тускнеет.
3. Сказав мудрые слова самонадеянному невежде, порой обретаешь
утешение, но чаще всего от них не остается и следа.
4. Твори благо разумному, глупого оно только портит.
5. Сын своего отца для других — враг. Сын человеческий — твой брат.
6. Достойный, попросив многого, довольствуется малым, ничтожный просит много, но останется не довольным, если дашь больше, чем он просит.
7. Тот, кто трудится для своего блага, уподобляется животному, которое пасется только для себя; того, кто трудится, выполняя человеческий долг, всевышний метит своей любовью.
8. Кто отравил Сократа, кто спалил Жанну д’Арк, кто казнил Гайсу, кто закопал нашего пророка в останках верблюда? — Толпа. Толпа безрассудна. Сумей направить ее на путь истины.
9. Человек — дитя своего времени. Если он плох, в том виноваты и его современники.
10. Будь в моих руках власть, я бы отрезал язык тому, кто твердит, будто человек неисправим.
11. Остаться одиноким — все равно что умереть. Все беды падут на голову одинокого. В миру много порочного, но и утешение, и веселье существует в нем же. Кто с достоинством выдержит первое? Кто устоит во втором?
12. Кому из нас не приходилось бывать в беде? Теряет надежду только слабый. Верно, что в мире нет ничего неизменного, но ведь и зло не вечно.
Разве после суровой зимы, не приходит полноводная цветущая весна?
13. Если некто молчит в гневе, значит всю силу гнева он затаил в себе.
Извергающий черную брань — обычно хвастун или трус.
14. Успех и счастье опьяняют человека. И только один из тысячи умеет сохранить хладнокровие и разум.
15. Если хочешь, чтоб дела твои ладились, берись за них разумно.
16. Высокая должность — все равно что высокая скала. На нее и неторопливая змея вползет и быстрокрылый сокол взмоет. Недоброжелатели начинают хвалить тех, кто еще не достиг вершины, а эти, легковерные, радуются их словам.
17. Мир — океан, время — веяние ветра, ранние волны — старшие братья, поздние волны — младшие братья. Поколения сменяются чредой, а кажется — незыблем их покой.
18. Простолюдин, прославившийся умом — выше царя, вознесенного удачливой судьбой. Юноша, продающий свой труд, достойнее старца, торгующего своей бородой.
19. Сытый попрошайка — дьявол во плоти, ленивый суфи — лицемер.
20. Плохой друг — все равно что тень, когда солнце над головой, от нее не избавиться когда тучи сгущаются, ее не сыщешь.
21. Будь откровенен с тем, кто одинок, поддерживай хорошие отношения с теми, у кого много друзей. Будь осторожен с беспечным, и стань опорой обездоленному.
22. Бесполезны и бесплодны: бессильный гнев, любовь без верности, учитель без ученика.
23. Пока ты добиваешься счастья, добра тебе желают все, но как только ты достигаешь цели, твой доброжелатель — лишь ты сам.

 
Слово Тридцать Восьмое

Похожие материалы:

elimai_kz:
Related Post

This website uses cookies.